ณ กาลครั้งหนึ่งที่เรื่องราวในนิทานได้เริ่มขึ้น การเจอกันของเจ้าชายและเจ้าหญิงเป็นดั่งพรหมลิขิต ก่อนจะจบลงด้วยความหวานชื่นผาสุก แต่... ณ กาลครั้งนั้น เรื่องราวที่เริ่มต้นขึ้นละม้ายดั่งโชคชะตานำทางให้พานพบ กลับจบลงด้วยความ... ผิดหวัง เจ้าหญิง... ถูกปฏิเสธ

โชคดีของ ‘ปุลิน’ ที่มีสาวน้อยน่ารักมาบอกว่า ‘รัก’ แต่...

“ผมขอบคุณที่คุณลีมีความรู้สึกดีๆ ให้ แต่คุณลียังเด็กครับ ยังมีอีกหลายเรื่อง หลายอย่างที่คุณลีต้องเรียนรู้ โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับความรักความรู้สึกที่คุณลีต้องแยกมันให้ออก ว่ามันคือรักจริงๆ หรือเป็นแค่ความหลงไปชั่วขณะ หรือเป็นเพียงเพราะความชื่นชม”

ลิปิการ์ก้มมองช่อดอกไม้ในมือตนเองที่เขามอบให้ ก่อนเอ่ยถามเสียงเบา

“ที่พี่ป๊อกปฏิเสธ เพราะน้องลียังเด็ก หรือเพราะทั้งหมดของหัวใจพี่ป๊อกรักแค่ใครคนนั้นที่น้องลีไม่รู้จักคะ”

“น้องลีจะถือว่าเป็นคำตอบของพี่ป๊อกค่ะ”

เสียงหวานแรกเอ่ยเบาแต่หนักแน่นมั่นคง เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา ยิ้มสดใสส่งให้เช่นเคย

“แล้วน้องลีจะกลับมา... ในวันนั้นน้องลีจะกลับมาถามพี่ป๊อกอีกครั้ง ว่าคำตอบของพี่ป๊อกยังเป็นเหมือนเดิมไหม แต่สำหรับน้องลี น้องลียืนยันค่ะ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่อนาคตข้างหน้านั่น พี่ป๊อกคือผู้ชายคนนั้น ที่จะยืนหัวเราะอยู่ข้างๆ น้องลี!”