'เพราะ 'รัก' จึงปกปักษ์ พิทักษ์ (ใจ) เธอ'

‘การ์ดแต่งงาน’ คำนี้สำหรับนวพรรษ มันเป็นสิ่งอัปมงคลยิ่งและเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจนัก ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นสิ่งที่ช่างแสลงหูแสลงใจเป็นที่สุด

“แก๊!” นวพรรษยกมือขึ้นกอดตัวเอง ท่าทางราวกับคนกำลังจะขาดใจ “โอ้ย! ฉันจะบ้าตาย ชุดา แกนี่มันช่างเป็นคนที่ไม่เคยเข้าใจจิตใจของคนอื่นเอาเสียเลย แกบอกฉันว่า... อื้อ!”

เธอเลี่ยงที่จะใช้คำนั้น

“แกพูดออกมาได้ง่ายๆ อย่างนั้นได้ยังไง อ๋อ! ใช่ซี้คนอย่างแกน่ะ คนที่เคยมีผู้เป็นของตัวเอง แล้วยังมีลูกตัวเล็กๆ อะ คงจะไม่เข้าใจฉันหรอก หึ!”

แต่เพราะรักสี่เส้าพ่วงมาด้วยหัวใจหลายดวง ความวุ่นวายจึงบังเกิด

และความหรรษาก็ยังดำเนินต่อไป

“ชุดา” คนถามยังนั่งนิ่ง แม้เมื่อเปล่งเสียงออกมา

“อะไรพูดมาอย่าชักช้า”

“แกว่าถ้าพี่ข้าวกล้ามีกิ๊กใหม่ทั้งผู้หญิงผู้ชาย ฉันควรจะเรียกพวกนั้นว่ายังไงดี”

ชุดานิ่งงันอ้าปากค้าง ไม้ขนไก่ที่ใช้ปัดฝุ่นค่อยๆ ตกลงที่พื้นอย่างช้าๆ แบบสโลวโมชั่น นวพรรษหันมามองกระพริบตาปริบๆ อย่างน่าเอ็นดู แววตานั้นใสซื่ออย่างเด็กไร้เดียงสา แล้วยังออกปากถามต่ออีกว่า

“ชุดา แกว่าพี่ข้าวกล้าเป็นเกย์คิง หรือ ว่าเสือใบ”



มาช่วยปวดหัวไปกับคนข้างตัวของนวพรรษกันนะคะ ^^