...ถ้าเธอมานั่งทำตัวเรียบร้อยเจี๋ยมเจี้ยมดีงามเหมือนสาวหลงยุคในนิยายทั้งหลาย

หรือจะมาทำตัวโดดเด่นเป็นสง่ามีความรู้ความสามารถด้านภาษาก็ไม่ได้อีก

เพราะกว่าจะพอเอ่ยถามฝรั่งที่มาแต่งงานกับพี่สาวข้างบ้านว่ากินข้าวหรือยังได้คล่องปาก

ก็เพิ่งไม่กี่เดือนมานี้นี่เอง

ดังนั้นจะให้เธอแปลเอกสารสัญญาระหว่างชาติเหมือนแม่มณีจันทร์...คงเป็นชาติหน้าที่จะทำได้


แล้วฟ้าให้เธอมาทำอะไรที่นี่?


คนคิดมากนั่งเหม่อมองท้องฟ้าสดใส

โอเค...ฟ้ายุคนี้สวยกว่าเมืองฟ้าอมรยุคเธอนัก แต่ก็นั่นแหละ

มันไม่ใช่บ้านเธอ ไม่ใช่ที่ทางของเธอ


เฮ้อ...ขืนอยู่นานต่อไปอีกหน่อยคงไม่ได้ความ


คุณหลวงยุคนี้ถูกสาวสมัยใหม่หลงยุคมางาบไปหมดแล้ว

สาวสมัยเก่าขาดดุลคนรุ่นเธอมามากพอละ

อีกอย่าง...เธอไม่นิยมคนแก่กว่า...หลายร้อยปี


เพราะฉะนั้น ต่อให้จะหวั่นไหวกับ ‘คุณหลวง’ รูปงามตาคมปลาบนั่นมากเท่าไหร่

เธอก็ควรจะกลับบ้านไปหาพี่อดัม เลวีนกับเพลง Lost star ดีกว่า


เพราะตอนนี้...เธอรู้สึกหลงทางอยู่จริงๆ



.........................................

เมื่อสาวยุคปัจจุบันดันจับพลัดจับผลูกลับไปอดีตในสมัยรัชกาลที่ 5

มันคงจะดีถ้าเธอเป็นลูกสาวท่านทูต นักเรียนประวัติศาสตร์ หรือเป็นนักภาษาศาสตร์เก่งกาจรอบตัว

แต่เปล่า เก็ตถวาเป็นแค่หมอฟันธรรมด๊า...ธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้นเอ๊ง


เธอยังบ้าไอโฟน เจียดเงินเดือนเอาไว้ซื้อกระเป๋าแอร์เมส ยังมีบ้านมีรถที่ต้องผ่อน

เธอเกลียดประวัติศาสตร์ ยกเว้นประวัติศาสตร์เกาหลีและซีรี่ส์เกมออฟโทรน

ให้ตายเถอะ กรุณาส่งเธอกลับไป แล้วเอาใครที่ควรจะมีประโยชน์ที่สุดในเวลาอดีตมาแทนเธอที


เธอยังอยากรู้ว่าใครจะได้นั่งบัลลังก์เหล็ก ยังอยากรู้ว่าไอ้เด็กที่โผล่ไปไหนมีคนตายที่นั่นอย่างโคนันมันจะกลับเป็นผู้ใหญ่ได้เล่มไหนกัน!


...........................