นวนิยายเรื่อง น้ำค้างกลางจันทร์ อรุโณชาได้แรงบันดาลใจจากภาพยนตร์ญี่ปุ่นเรื่องหนึ่งซึ่งตัวละครทั้งหลาย ได้พบกันครั้งแรกโดยบังเอิญ และเกิดเป็นความสัมพันธ์คืนเดียว ทว่าสิ่งที่จบลงในตอนรุ่งเช้า เป็นเพียงการจากกันไปไกล แบบไม่ต้องหวังจะกลับมาพบเจอกันอีกเลย ทั้งที่ ในหัวใจของแต่ละคน ต่างโหยหาความรู้สึกเมื่อได้สัมผัสระหว่างค่ำคืนอันแสนหวานนั้น

เรื่องราวในนิยายเรื่องนี้ จึงเกิดขึ้นเมื่อใครสักคนรู้สึกกังขาว่า ที่จริงแล้ว เขากับหล่อนได้สานสัมพันธ์ลึกซึ้งเช่นนั้นกันจริงหรือไม่ หรือมันเป็นเพียงแค่ความฝันที่พ้นผ่าน แม้จะเป็นความฝันที่หล่อนหลงใหล และปรารถนาจะได้ความฝันนั้นกลับคืนมาอีกครั้ง แต่... หล่อนไม่ใช่ตัวคนเดียว ยังมีผู้บงการชีวิต ที่พร้อมจะทำร้ายกันในทุกวิธีทาง ในโอกาสสุดท้าย ก่อนที่หล่อนจะตัดใจ ปล่อยให้ ‘น้ำค้างกลางจันทร์’ นั้นระเหยหาย หล่อนขอโอกาสอีกครั้ง ที่ได้พบกับเขา ได้ถามไถ่ ได้ไขข้อข้องใจให้กระจ่างชัดว่าหล่อน ง่ายกับเขา ได้กับเขา หรือไม่ หรือเพราะอะไร...

ความเข้มข้นของน้ำค้างกลางจันทร์ ดำเนินไปบนความรักและความแค้น ความอิจฉาริษยาที่ฝังลึกอยู่ในทุกผู้ทุกคน ดำเนินไปบนดำฤษณาที่หลายคนพยายามปกปิด ฝังมันให้จมหายไปกับบุคลิกอันดีงาม และระเบิดมันออกมาเมื่อพบเจอกับคู่ขาที่เหมาะเจาะ การแก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่นกัน ในครอบครัว ในเพื่อนพ้อง ในคู่แข่งของความรัก ก่อให้เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นในใจของคนอีกสองคน คือ เขากับหล่อน ผู้ต่างแสวงหา ความรักที่แท้ ทั้งที่ไม่กล้าจะยอมรับมัน

เหนือสิ่งอื่นใด สิ่งที่ผู้เขียนพยายามถ่ายทอดไว้ใน น้ำค้างกลางจันทร์ เรื่องนี้ ก็คือหวังให้ผู้อ่าน ได้ตระหนักถึงคุณค่าของตัวเอง คุณค่าของการเวลา เพราะวันเวลาย่อมล่วงเลยไปทุกวัน หากเราคิดหวังหรือฝันถึงสิ่งใด จงอย่าละเลยที่จะเริ่มสร้างสิ่งเหล่านั้นให้เป็นจริง

ด้วยมิตรภาพ

อรุโณชา