“ข้าจะไม่ตายตรงนี้ ข้าจะเป็นผู้เซ่นสรวงที่เก่งกว่าท่านปู่กับท่านให้ได้” เคโอลาตอบด้วยสีหน้าไม่ยินยอม ความจริงแล้วเขากลัวมาก ผู้เซ่นสรวงหญิงที่ดูอายุมากกว่าเขาไม่กี่ปีผู้นี้ช่างพูดจาล้อเล่นกับชีวิตผู้อื่นราวกับเป็นสิ่งของไร้ค่า นางหัวเราะอีกครั้ง เสียงหัวเราะใสเสนาะน่าฟังยิ่ง

“จงเป็นไปตามนั้นเถิด” นางเอ่ยรับ กังวานเสียงคล้ายก้องสะท้อนกดลึกลงในห้วงอากาศรอบด้านจนแม้เสียงจากน้ำตกใหญ่นี้ก็ยังไม่อาจข่มกลบถ้อยวาจาของนางได้ เคโอลาขนลุกซู่ รู้สึกราวกับผู้ที่ตอบรับความมุ่งมาดปรารถนาของตนมิใช่มนุษย์หากเป็นเทพเจ้าผู้เรืองฤทธายิ่งยง