คำนำนักเขียน

วัยเด็กผมได้นิตยสารลึกลับฉบับหนึ่งไม่แน่ใจว่าชื่อปกนิตยสารฉบับนั้นอะไร จำได้ว่ามีการ์ตูนโคแนนให้อ่านด้วย กล้ามโตๆดาบเล่มใหญ่ต่อสู้กับสัตว์ยักษ์กลางทะเลทราย

นิตยสารเล่มดังกล่าวทำให้ผมได้สัมผัสกับความลึกลับของสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าและมนุษย์ต่างดาวอีกในหลากหลายรูปแบบ ในแต่ละเล่มที่ได้อ่านทำให้รู้สึกตื่นตาตื่นใจเสมอ...อย่างเช่น 5 ธันวาคม1945 ฝูงบินที่ 19 ของกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา 5 ลำหายสาบสูญขณะทดลองบินที่สุดแล้วก็ไม่อาจหาข้อสรุปการหายสาบสูญครั้งนั้นได้

กองทัพทหารราบอังกฤษกำลังโอบล้อมข้าศึกเดินขึ้นเนินท่ามกลางหมอกหนาที่ประเทศตุรกีในปี 1915 ปรากฏว่าสูญหายทั้งกองทัพโดยไม่มีการยืนยันว่าถูกจับเป็นเชลยหรือเสียชีวิตแต่อย่างใด

ไม่มีการพิสูจน์ว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงหรือแค่เรื่องราวที่เขียนขึ้นมาเพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้นแต่ก็เป็นเรื่องราวที่มีเสน่ห์ ความลึกลับมีเสน่ห์ของมันเสมอสำหรับผม

เรื่องราวดังกล่าวกลายเป็นความทรงจำที่ติดตัวมาตลอดจนเริ่มหัดเขียนนิยายและเรื่องสั้น บอกตัวเองว่าสักวันหนึ่งต้องมีงานเขียนสักเรื่องที่มีความลึกลับไม่แบบไหนก็แบบหนึ่งเป็นเนื้อหา

หนึ่งเดือนกับการคิดแนวเรื่องและหาข้อมูล และห้าปีกับการเริ่มเขียน แก้ไข และปรับให้มีความเหมาะสม

นี่เป็นนิยายที่เกิดจากความมุ่งมั่นอดทนและตั้งใจจริง

“ความรัก เวลา และลมหายใจ”

ติดตามผลงานได้ที่ facebook//งานเขียนนายสะพานไม้