จะเป็นเรื่องราวของเพลงที่ผู้เขียนได้ยินมา ภายใต้โลกทัศน์ของข้าพเจ้าเอง ซึ่งหมายความว่าอาจมีอีกหลายเพลงที่ไม่เคยได้ยิน ซึ่งกรุณาอย่าได้ถือสาหาความ ขอให้เป็นเรื่องราวดีๆอย่างที่แพนเค้กชอบพูดเอาไว้นะคะ

และหากท่านใดอยากชี้แนะก็เรียนเชิญร่วมสนุกกันได้ค่ะ จะยินดีมากๆ

ขอยกตัวอย่างเพลงนึงนะคะ นั่นคือเพลง พรานเบ็ด ของ ม.ร.ว.ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ค่ะ

มีอินโทรฯขึ้นมาอย่างไพเราะด้วยเสียงเปียโน

"...ฉันนั่งตกปลาอยู่ริมตลิ่ง
ฮืม ฮืม ฮืม ฮืม
แปลกใจฉันจริงปลาไม่กินเหยื่อ
นั่งตกอยู่นานจนฉันนึกเบื่อ ฮืมฮืม
ปลาไม่กินเหยื่อน่าแปลกใจ
(จะสังเกตเห็นว่า มันเป็นคล้ายทำนองเพลงไทยเดิมเอามากๆ และในคราวเดียวกันก็ฟังทันสมัยเอามากๆอีกด้วย)

หากฉันจะใช้เงินเป็นเหยื่อ
เกี่ยวตกผู้หญิง
คงได้มากจริงถมไป (ช่วงคำว่า 'ถม' ท่านช่างเอื้อนยิ่งคล้ายเพลงไทยเดิมเหลือเกิน)
ไม่ต้องใช้เหยื่ออื่นเกี่ยวหรือไร
ชูถุงเงินให้
พอได้แลเห็นเดี๋ยวเดียวก็ตาม

ผู้หญิงบางคนแปลกกว่าปลา
ฮืมฮืม (ช่วงฮึฮือนี่ก็ฟังแล้วเหมือนจะเยาะอยู่ในที)
พอมองเห็นเงินทำตาลุกวาว
ฮืมฮืม
ผู้ชายแก่แล้วยังเห็นเป็นงาม
ฮืมฮืม
ไม่ต้องหาบหามตามไปอยู่เอง

แปลกเหลือแปลกรักดูเอาเถิด
เกิดมาทำไม
คนหนุ่มมากมายมินึกเกรง (ช่วงคำว่า 'มิ' เป็นเสียง 'มี้' ฟังแล้วช่างมีมีไดนามิค)
ไปมัวหลงแก่เหี่ยวอยู่นั่นเอง
เพลงนี้จะบอก
ไม่หลอกให้หลง...
โง่...ตาย...

เพลงนี้ข้าพเจ้าฟังมาตั้งแต่จำความได้ เพราะพ่อชอบเปิด ครูล้วน ควันธรรม ผู้แต่งเพลงนี้ท่านช่างรู้จักประชดประชันอิสตรีแบบแสบทรวงมิใช่น้อย ผู้หญิงน่ะเรอะ ชอบผู้ชายหล่อ แต่พอจะเอาเป็นผัวจริงๆ ก็เลือกเอาเงินทั้งน้านนน

ครูล้วนเป็นบิดาของ พี่หมึก - วิโรจน์ ควันธรรม ดีเจผู้โด่งดังในอดีต เป็นคนที่ดังระดับตำละเอียด คือตำนานมาก และลากยาวมาจนถึงปัจจุบัน ผู้ซึ่งเป็นพ่อของ แม็พ - วงศธร ควันธรรม อันเป็นลูกไม้ใต้ต้น...