ด้ายแดงเคียงคู่

อ้ายซินเจวี๋ยหลัวปันจิน... ไม่ใคร่สังสรรค์ในงานรื่นเริง ไม่ชอบออกไปนอกเขตจวนบิดา ในสายตาของผู้คน นางช่างแปลกแยกแตกต่างจากท่านหญิงอื่นๆ

เจ้าของนัยน์ตากลมใสดุจลูกแก้วราตรีมีความลับที่ยากจะบอกแก่ผู้ใด แต่ในเมื่อออกเรือนแล้วอย่างนี้ หากเอาแต่ทำอะไรลับหลัง ความสัมพันธ์สามีภรรยาคงไม่พ้นเกิดช่องว่าง

หญิงสาวบอบบางจำต้องกัดฟัน

“ลู่ฉิน...ข้าสามารถมองเห็นวิญญาณคนตาย!!”