เจ้าสาววังบูรพา

ถึงจะมีวาสนาร่วมกัน ได้เป็นคู่หมั้นของท่านอ๋องน้อยแห่งวังบูรพาตั้งแต่อายุเพียงไม่กี่ขวบ แต่ ‘มู่ ชิงชิง’ ก็มิได้สุขสบายอย่างที่ใคร ๆ ต่างพากันอิจฉา เมื่อเคราะห์ซ้ำกรรมซัดบ้านสกุลมู่ถูกให้ร้าย ซ้ำยังถูกสังหารยกครัวเพื่อปิดปาก นางซึ่งเป็นคุณหนูของสกุลมู่ที่รอดตายเพียงหนึ่งเดียวกลับถูกหัวหน้าพ่อบ้านมาขายเข้าหอนางโลม

ชิงชิงจำต้องทำทุกวิถีทางเพื่อปากเพื่อท้อง และเพื่อความอยู่รอดของตนเอง แต่เมื่อฮุ่ยเหนียงแม่เล้าของหอบุปผาสวรรค์ต้องการขายนาง ชิงชิงจึงต้องปลอมตัวเป็นชายในนาม ‘ชิงเทียน’ และหลบหนีจากที่นั่นเพราะนางไม่อยากตกเป็น ‘สินค้า’ ทว่าโชคชะตาก็กลับพลิกผันอีกครั้ง นางได้กลายมาเป็นบ่าวรับใช้ที่ ‘วังบูรพา’

แม้พยายามปกปิดฐานะแท้จริงของตัวเอง แต่ท่านอ๋องน้อยก็ดูเหมือนจะรู้ทันนางไปซะทุกเรื่อง ซ้ำเขายังจ้องจะเปิดโปงนางเสียอีก

----

แม้ชีวิตจะมีทุกสิ่งที่ปรารถนา แต่ชีวิตของท่านอ๋องน้อย ‘อ้าย เอี้ยนถง’ ก็มิได้สมบูรณ์แบบอย่างที่ใครเข้าใจ

หมั้นหมายครั้งแรก บ้านเจ้าสาวถูกเพลิงไหม้ เจ้าสาวของเขาเสียชีวิต

หมั้นหมายครั้งที่สอง เจ้าสาวล้มป่วยและเสียชีวิตลงด้วยโรคประหลาด

หมั้นหมายครั้งที่สาม เจ้าสาวหนีวิวาห์ ด้วยการหอบผ้าหอบผ่อนหนีไปกับคนเลี้ยงม้า!!!

หากเป็นเหตุสุดวิสัยเขาจะไม่ว่าเลย แต่นี่เป็นความตั้งใจของใครบางคน และเขาก็รู้สืบจนรู้ว่าเป็นฝีมือ ‘ชิงเทียน’ บ่าวรับใช้ที่เพิ่งเข้ามาทำงานในวังบูรพา งานนี้เขาจึงต้องคิดบัญชีกับคนผู้นี้ให้สาสม ทว่าเขาก็ค้นพบความลับบางอย่าง ชิงเทียนหาใช่บุรุษ แต่นางเป็นอิสตรี ซ้ำยังเป็นสตรีที่ทำให้เลือดในกายของเขาร้อนระอุ!

----

“แต่อะไร?” ไม่เพียงถามท่านอ๋องน้อยยังลูบไล้เรียวแขนของหญิงสาว จากนั้นเขาก็จัดการกับเสื้อของนาง ทว่าเขาต้องหยุดชะงักแค่นั้นเมื่อเห็นแผลเป็นที่น่าเกลียดตรงบริเวณหัวไหล่

“แผลนี่ เจ้าโดนอะไรมา?” ชิงชิงไม่ตอบ นางสั่นเทิ้มไปทั้งตัว

พอท่านอ๋องน้อยจุมพิตบริเวณหัวไหล่ นางก็รู้สึกซาบซ่านไปทั้งกาย ริมฝีปากอุ่นของเขาช่างมีอิทธิพลต่อนางมากนัก มันทำให้นางรู้สึกปั่นป่วนไปทั้งช่องท้อง ใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความอับอายจนไม่อาจสู้หน้าใครได้

“ข้าถาม ไม่ได้ยินหรือ?”

“ไฟไหม้... ข้าน้อยจึงถูกไฟลวก” ตอบไปแล้วน้ำตาก็เอ่อล้นดวงตา มันเป็นเหมือนฝันร้ายสำหรับนาง แม้จะผ่านวันเวลานั้นมาเป็นสิบปีแล้ว แต่ฝันร้ายนั่นยังตามหลอกหลอนนางไม่สิ้นสุด

ทว่าจุมพิตที่เร่าร้อนที่ท่านอ๋องน้อยประทับบนรอยแผลเป็นก็ทำให้นางแทบละลายจนลืมสิ้นทุกสิ่ง