"ว่าแต่เธอเรียนชั้นไหนเหรอ..?"

"มะ...ม.6 ครับ.."  ผมพยายามบอกผู้หญิงตรงหน้าด้วยท่าทางตกตะลึง..

"หืม.. ม.6 เหรอ เพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกเลยนะ.." หญิงตรงหน้ายักคิ้วหลิ่วตา "ที่นี่มีสูงสุดแค่ มศ.5 ซะด้วยสิ..หรือว่ามี ม.6 จริง ๆ กันนะ"

และนั่นยิ่งทำให้ผมประหลาดใจมากขึ้นไปอีก... มศ.5 มันคืออะไรกันนะ ?

จะว่าไปคุ้น ๆ เหมือนกับว่าเคยได้ยินจากแม่ว่า เมื่อก่อนชั้น มศ.5 มันเป็นชั้นสูงสุดในระดับมัธยมศึกษาสายสามัญของประเทศนี้...

.

. เอ๊ะ หรือว่าตอนนี้ผมอยู่ในอดีตงั้นหรือไง..

เอ๊ะ..?  เดี๋ยวนะ.. จะว่าไปตึกเรียนนี่มันไม่ดูใหม่เกินไปใช่ไหม

เอ๊ะ  เอ๊ะ ?

"เธอมองหาอะไรเหรอ..?" หญิงตรงหน้าถามขึ้นอีกครั้ง... "ดูท่าทางเธอตื่นตกใจมากเลยนะ.."

"ครับ..คือว่า..ผมอยากรู้ว่าตอนนี้มัน พ.ศ.อะไรกันแน่ครับ.."

"อยากรู้ไปทำไมงั้นเหรอ..?" ผู้หญิงตรงหน้าเอียงคอเบา ๆ พร้อมกับแสดงสีหน้าสงสัย 

"ก็คือ.."

"หืม... จะว่าไปเธอดูแต่งตัวสะอาดสะอ้านดีจัง แถมกลิ่นกายก็หอมอีกต่างหาก..."

ผู้หญิงตรงหน้าใช้จมูกดมเสื้อของผมอย่างไร้ยางอาย แน่นอนว่าตอนนี้เธอหน้าแดงจัด แต่ยังคงทำแบบนั้นกับผมอยู่ดี 

"จริง ๆ แล้วฉันอยากจะลองมีบอยเฟรนด์ดูสักทีเหมือนกัน... จะเป็นเธอได้ไหมนะ..?"

ผมขมวดคิ้วทันที อยู่ ๆ ก็มาพูดอะไรแบบนี้เนี่ย... ไร้ยางอายจริง ๆ นั่นแหละ...

ถึงคุณจะดูสวยสง่าไม่ต่างจากอัยย์ก็ตามเถอะ แต่แบบนี้มันไม่เร็วไปหน่อยหรือไง...

เราเพิ่งจะรู้จักกันเองนะ 

อีกอย่าง ยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลย ว่าตอนนี้มันพ.ศ.อะไรกันแน่...

"คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะ.."

"อ้อ จริงด้วยสิ.." หญิงคนนั้นยิ้มกริ่ม รอยยิ้มนั่นทำให้ผมนึกถึงเพื่อนสนิทของผมขึ้นมา "ปีนี้น่ะเหรอ..

.

.

พ.ศ. 2520 ค่ะ"