ซวย ซวย ซวย.....ความซวยนั้นดาหน้าเข้ามาหาปราณอย่างไม่หยุดหย่อน ตั้งแต่ปู่ตาย พ่อหาย ล้มละลาย แฟนนอกใจ  แล้วสุดท้ายยังจับพลัดจับผลูมาแต่งงานกับคนที่เคยนอนด้วยแค่ครั้งเดียวอีก ซวยไม่รู้จักจบ

     ซวยอย่างนั้นเหรอ....คนที่ซวยน่าจะเป็นเขามากกว่า ตั้งแต่รพีหลวมตัวไปแต่งงานกับตัวป่วนอย่างปราณ ชีวิตที่สงบสุขของเขา ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ปราณนั้นช่างสรรหาเรื่องมาป่วนเขาได้ไม่เว้นแต่ละวัน และนอกจากจะไม่สำนึกผิดแล้ว ยังหันมาโกรธเขาเสียอีก ถ้ามีแข่งป่วนโอลิมปิก เขาจะส่งเมียคนนี้ไปแข่ง รับรองว่าได้เหรียญทองแน่นอน..........

ถึงจะโกรธจนอยากจะบีบคอ แต่พอเห็นตาแป๋วๆกับหน้างอๆ เขาก็เปลี่ยนจากบีบคอมาจูบปราณแทน

ก็รักไปแล้วนี่นา....จะทำยังไงได้

………………………………………..