เพราะความต่างกันมากของอายุกับพวกพี่ๆ ทำให้แม้มิยาโกะจะอยู่เพียงแค่ ม.ต้น แต่ก็มีหลานชายถึง 7 คนแล้ว ชีวิตคุณน้าวัยใสไม่ได้สบายขนาดนั้น โดยเฉพาะการต้องรับมือกับโทโมยะ หลานชายคนโตของครอบครัวเนี่ยสิ!

คุยกันก่อนนะคะ :

เนื่องจากที่ผ่านมา ชีวิตเจอมรสุมหนักจนเกือบเพี้ยน ทำให้เขียนนิยายไม่ได้เลย ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงฟื้นฟู แต่กลับพบว่า ระบบสมอง มันเปลี่ยนไป! เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเมื่อก่อนเขียนได้ยังไง ต้องเริ่มด้วยอะไร คล้ายว่านิยายกลายเป็นสิ่งแปลกสำหรับเรา เป็นคลื่นที่จูนไม่ติด

ก็เลยจำเป็นต้อง หยุด นิยายเรื่องเก่าที่เขียนไว้ แล้วลองเริ่มใหม่ แต่ก็ทำไม่ได้ ไม่สามารถแต่งนิยายยาวๆ ได้เลย เหมือนกับสมองและความรู้สึกมันไม่ไป และทำออกมาช้าอย่างน่าตกใจ เพราะต้องแก้ซ้ำไปซ้ำมาอยู่นั่นเหมือนคนบ้า

เราเลยตัดสินใจ จะเขียนอย่างสั้นๆ ให้มันจบไปเป็นช่วงๆ แต่ต่อเนื่องกันแทน จะได้ไม่เครียด

และนั่นคือที่มาของเรื่องนี้ค่ะ

คุณน้าวุ่นวาย กับหลานชายทั้ง7 เป็นเรื่องอ่านง่ายๆ แต่ละตอน ไม่ยาวมาก ต่อเนื่องกันไปค่ะ หากมีพลังก็จะเขียนไปเรื่อยๆ แต่หากทำไม่ได้ก็จะหยุดก่อน พยายามจะไม่บังคับตัวเองจนเกินไปค่ะ

หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะดีขึ้นและค่อยๆ กลับมาเขียนเรื่องเก่าที่ค้างไว้ต่อได้

ขอบคุณทุกกำลังใจมากค่ะ