“ทำอะไรน่ะ!!”

“โอ้ย มาวินค่ะ”

“เป็นอะไรไหมครับ”

“ไม่ค่ะ ลีน่าไม่เป็นไร” เขาเดินมาพยุงลีน่าให้ลุกขึ้น

“เธอทำอะไรลีน่า”

“เปล่านิ”

“มินตรา!!”

“อย่าขึ้นเสียงใส่เธอเลยค่ะ ลีน่าผิดเองที่ไม่พูดไม่ทันระวัง”

“โกหก”

“ขอโทษลีน่าซะ”

“ทำไมฉันต้องขอโทษด้วย”

“ก็เธอทำร้ายลีน่า”

“ไม่ต้องบังคับเธอหรอกค่ะ ลีน่าไม่ถือโทษโกรธเธอหรอก”

“ไม่ได้ครับ มินตราขอโทษลีน่าซะ!”

“ไม่ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดฉันไม่ขอโทษ!”

“มินตรา!! นี่เธอจะลองดีกับฉันใช่ไหม!!” เขาเข้ามาบีบไหล่ฉันและออกแรงบีบมากขึ้นเรื่อยๆจนรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งแขน

“โอ้ย ปล่อยนะฉันเจ็บ!!”