ณ ห้องพิเศษในขบวนรถไฟลอยฟ้าความเร็วสูงที่กำลังมุ่งหน้าไปที่งานรับรางวัลโนเบลที่จัดขึ้นที่เมืองหลวงประเทศสหภาพยูเอส

ได้มีการจัดงานฉลองเล็ก ๆ ขึ้นโดยผู้ร่วมงานนั้นมีเพียงไม่กี่ 10 คน บรรยากาศภายในห้องนี้เต็มไปด้วยความรื่นเริง ซึ่งเกิดจากนักวิยาศาสตร์ท่านหนึ่งที่ประสบความสำเร็จในรางวัลโนเบลกว่า 4 สาขา ผลงานที่ทำให้เขาได้รับรางวัลก็ได้แก่ การค้นพบอนุภาคควนตั้มได้รางวัลสาขาฟิสิกส์ สารปรับเปลี่ยนยีนได้รางวัลสาขาสาขาเคมี การถอดรหัสความทรงจำจากคลื่นสมองได้สาขาสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ ส่วนสาขาสุดท้ายนั้นคือสันติภาพเหตุผลที่ทำให้เขาได้รางวัลสาขานี้เป็นเพราะผลงานของตัวเขาคือสาเหตุที่ทำให้สงครามโลกครั้งที่ 3 ได้ยุติลง

เขาคือนักวิทยาศาสตร์ที่เก่งกาจที่สุดในโลกและประวัติศาสตร์ที่มีอายุเพียงแค่ 32 ปี และมีไอคิวถึง 370 ไอคิว ซึ่งแซงหน้าเหล่าอัจฉริยะที่ปรากฏในอดีตเท่าที่โลกเคยมีมาไม่ว่าจะเป็น อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ หรือ โยฮันน์ วอล์ฟกัง ฟอน เกอเทอ ที่ หรือแม้แต่ วิลเลียม ไซดิส ที่ได้ฉายาว่า บุคคลที่ฉลาดทีสุดในจักรวาล (ขออนุญาตใช้บุคคลในประวัติศาสตร์นะครับ)

ชื่อของเขาคือ น็อคซ์ เจอร์เก้น

“ฮ่าๆๆๆ พวกเราขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ศาสตราจารย์ น็อคซ์”

“ยินดีด้วยศาสตราจารย์”

“ยินดีด้วยศาสตราจารย์ เจอร์เก้น”

“ยินดี.......”

“ยินดีด้วย...”

เหล่าคนที่อยู่ในห้องพิเศษนี้ต่างก็เป็นบุลคลสำคัญในหลายๆประเทศไม่ว่าจะเป็นผู้นำประเทศอเมริกา บุคคลทางการเมืองสำคัญๆ หรือเหล่าเศรษฐีหมื่นล้านที่ให้ทุนในงานของเขา ต่างก็เข้ามาแสดงความยินดีให้แก่ น็อคซ์ กันถ้วนหน้า

“ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ทุกท่านนั้นได้ให้เกียรติมาแสดงความยินดีกับกระผม ความสำเร็จของกระผมนั้นก็มาจากทุก ๆ ท่านที่ได้ให้การสนับสนุนไม่ว่าจะเป็นทุนทรัพย์หรือทรัพยากรสำคัญๆต่าง ๆ” น็อค ได้กล่าวขอบคุณต่อผู้ให้การสนับสนุนของเขา

จากนั้นงานเลี้ยงเล็ก ๆ ที่จัดขึ้นก็ได้ดำเนินต่อไปจนกระทั่งรถไฟลายฟ้าความเร็วสูงใกล้ถึงจุดหมายปลายทางก็ได้เกิดเหตไม่คาดฝันขึ้น

“บึ้มมม!.......บึ้มมม!.......บึ้มมม!.......” ได้เกิดระเบิดขึ้นบริเวณหัวรถจักรเป็นเหตุให้ระบบลอยตัวของรถไฟนั้นหยุดทำงานเป็นเหตทำให้ขบวนรถนั้นดิ่งสู่พื้นโลกทันที

แรงเบิดยังส่งผลไปถึงผู้โดยสารที่อยู่บนขบวนด้วยโดยเฉพาะห้องพิเศษที่จัดงานฉลอง

“โครมๆๆๆๆๆ!.....อ้ากกก!......กรี้ดดด!.......อักกกก!...” เหล่าผู้คนที่กำลังร่วมงานเลี้ยงภายในห้องพิเศษบนขบวนรถไฟต่างพากันล้มระเนระนาด ข้าวของกระจุยกระจาย  บางคนหัวกระแทกจนสลบก็มี

แต่ด้วยเทคโนโลยีรักษาความของตัวรถไฟ ก็ได้มีร่มชูชีพออกมาจากตัวหลังคารถไฟทันทีที่เกิดระเบิด ทำให้ความเร็วที่ตัวรถไฟที่กำลังดิ่งสู่พื้นโลกนั้นฉลอตัวลง

“ตึ้งงงงงงงง!!!..........” จนกระทั้งตัวรถตกลงมาสู่พื้น

หลังจากที่ตัวรถไฟตกลงมาสู่พื้นก็มีเสียงรองโอดครวนด้วยความเจ็บปวดทั่วทั้งขบวนรถไฟ

“โอยยยใครก็ได้ช้วยด้วยย”

“ใครก็ได้ช้วยด้วยย”

“โอยยยย.................”

“อึกก!!!......มันเกิดอะไรขึ้น......อึก!!!.....หัวฉันนี่มัน......เลือ..ด...” ตัวน็อกซ์นั้นได้รับบาดเจ็บที่หัวเพราะตัวเขานั้นได้เสียหลักจนตัวเขาล้มและหัวได้กระแทกกับโต๊ะที่อยู่ไกล้ตัวของเขาจากนั้นตัวเขาก็สลบไป