เขามักจะพร่ำบอกเสมอว่าเธอเป็นของของเขา คือนางบำเรอไร้ค่าที่เขาเกลียดชังแต่ก็เป็นสิ่งหวงห้ามที่ใครก็ไม่มีสิทธิ์แตะต้อง นอกจากเขาเพียงคนเดียว

 "ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ เธอไม่มีสิทธิ์ไปไหนได้ทั้งนั้น ดารกา! "

  เพราะคำว่าบุญคุณจึงทำให้เธอไปไหนไม่ได้ เธอเป็นหนี้ที่ใช้ให้กับเขาทั้งชีวิตก็ไม่หมด เธอจึงจำต้องทนอยู่กับสถานภาพที่คงไม่มีผู้หญิงคนไหนต้องการ ทนเจ็บปวดทรมานกับการกระทำอันโหดร้ายป่าเถื่อนและคำดูถูกเหยียมหยามจากเขาสารพัด

"หนึ่งรู้ตัวดี ว่าหนึ่งมีสิทธิ์แค่ไหน"

กว่าจะรู้ตัวว่าทำเลวร้ายอะไรกับเธอไว้บ้าง ก็วันที่เธอไม่อยู่แล้ว...เธอพาลูกของผมหนีไปแล้วครับแม่

**(ภูตะวัน หรือ คุณภู)** 

คุณครูวิทยาศาสตร์สุดเฟอร์เฟ็คและใจดีวัยเพียง29ปีที่ได้ยกระดับตัวเองจากครูมาเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยโดยมีจุดประสงค์หลักคือแอบตามนักเรียนที่ตัวเองแอบชอบมา แต่แล้วทุกสิ่งทุกอย่างกลับเปลี่ยนแปลงไป เมื่อนักเรียนที่เขาเคยชอบในวันนั้น ได้เปลี่ยนมาเป็นคนที่เขาแสนเกลียดชังในวันนี้

" เธอมันก็แค่ลูกหนี้ที่จะต้องมาเป็นนางบำเรอใช้หนี้ให้กับฉันตลอดไป...ดารกา! "

**(ดารกา หรือ หนึ่ง)** 

สาวน้อยหน้าหวานดวงตาเศร้าวัยเพียง21ปี จิตใจดี และอ่อนไหว เธอจำเป็นต้องออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อมาดูแลพ่อที่ป่วยตั้งแต่ขึ้นปี4 และคนที่คอยช่วยเหลือเธอตลอดก็คือเขา "คุณครูภูตะวัน" เขาคือ "ผู้มีพระคุณ" ที่เธอยอมมอบทั้งกายและใจให้ แม้ในวันนี้คุณครูคนนั้นที่เคยแสนดีกับเธอในอดีตจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน และคอยแต่จะทำร้ายเธอแค่ไหนก็ตาม

บางทีความรักมันก็ไม่มีเหตุผล ถ้าเรารักใครสักคนเราจะมองข้ามคำว่าดีหรือเลวไปโดยอัตโนมัติ มองข้ามความลำบาก ความเจ็บปวด ยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่าง ยอมทนกับความร้ายกาจ คำดูถูกเหยียดหยาม เพียงแค่ได้อยู่กับเขา "คนที่เรารักสุดหัวใจ"