ผมชื่อ กาแฟ

ผมเคยรวยรวยและก็ร๊วย!!แต่ตอนนี้จนและก็จนโคตรๆแล้วล่ะจนชนิดแบบว่าไม่มีเงินติดตัวสักบาทเพราะอะไรน่ะเหรอมานี่สิผมจะเล่าให้ฟัง

คือเรื่องมันเป็นแบบนี้นะคือว่าพ่อเลี้ยงของผมติดสัตว์แล้วก็แอบหนีไปด้วยกันกับชะนีนางนั้นพร้อมเงินทั้งหมดในบัญชีที่แม่ตั้งหน้าตั้งตาเก็บไว้มาเป็นยี่สิบกว่าปีไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันเยอะแค่ไหนแล้วไม่ต้องงงว่ามันเอาไปได้ยังไงเพราะมันเป็นคนดูแลบัญชีน่ะสิ ด้วยความรักที่มีให้มันแม่จึงไว้ใจมันมากพอถึงสองเดือนหลังจากเกิดเรื่องแม่ก็มาตรอมใจตายจากผมไปทิ้งไว้เพียงหนี้ก้อนโตยี่สิบกว่าล้านไว้ให้ดูต่างหน้า

ชีวิตดี๊ดีแค่อายุ19ปีมีหนี้เยอะโคตรๆเริ่ดไปอีกนะเออ!!

หลังจากที่ชีวิตผมหมดสิ้นทุกอย่างนอกจากมีหนี้ก้อนโตที่ต้องจ่ายแล้วมันก็ไม่เหลืออะไรแม้กระทั้งที่ซุกหัวนอนผมจึงได้ไปขอร้องอ้อนวอนยืมเงินกับป้าซึ่งเป็นพี่สาวของแม่แท้ๆมาตั้งตัวที่กรุงเทพก้อนหนึ่งพร้อมกับออกตามหาไอ้ชาติชั่วนั่นด้วยกว่าจะได้นะแม่คุ๊ณเอ้ย!!

เจอด่าจนหูชา....

เพราะผมเป็นคนต่างจังหวัดมาแรกๆก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไรเท่าไหร่เดินเตร่ไปเรื่อยๆถ้าเหนื่อยก็หยุดพักจนกระทั้งไปเจอป้ายรับสมัครงานเป็นเด็กล้างจานร้านอาหารกลางคืนที่มีห้องพักให้ฟรี!!!!

ผมจึงไม่รอช้าที่จะเข้าไปเสนอหน้าของตัวเองไปสมัครทันที โปรโมชั่นดีๆแบบนี้จะช้าอยู่ใยแม่งโคตรเข้าทางอ่ะที่พักฟรีมีงานทำได้เงินอีกต่างหากถึงจะเคยรวยมาก่อนแต่ผมก็ไม่ได้ทำตัวเป็นคุณหนูนะครับจะบอกให้ดังนั้นแค่ล้างจานจิ๊บๆมากขอบอก แต่ทว่า..

ไม่รู้ว่าโชคชะตาเขาเล่นตลกอะไรกับชีวิตผมกันนักกันหนาแค่นี้ชีวิตมันยังวุ่นวายยังไม่พอหรือไงทำไมต้องมาเจอไอ้คนปากหมาแบบมันด้วย!!!

กูไปสมัครพนักงานล้างจานโว้ย!!แต่ทำไม ทำไมถึงต้องมารับใช้ไอ้ขี้หื่นนี้ด้วยวะไม่เข้าใจจริงๆถ้าข้อเสนอไม่ดีเงินเดือนไม่เยอะนะ เหอะ จ้างให้ก็ไม่สนอ่ะ เงินดีเรียนฟรีมีห้องพักให้ใครไม่เอาก็บ้าแล้วแต่ห้องพักผมก็อยู่กับ...

"จะไปไหนครับคุณชายแหะๆ"ตอแหลนะเรา กูอ่ะตอแหลโคตรๆ

"เสือก!!"จ้าเสือกจ๊ะ เสือกจนเต็มหน้ากูเล้ย...

ผมมีหน้าที่มากำจัดความหื่นของไอ้คุณชายโรคจิตนี่ โดยคอยขัดขวางอย่าให้มันเอาผู้หญิงหรือผู้ชายไปมั่วเซ็กถามว่าตั้งแต่ที่ผมมาทำงานที่นี่ได้เดือนกว่าๆเนี่ยผมทำได้ยัง?

หึ!ผมทำยังไม่ได้หรอกครับแค่เข้าใกล้มันก็เล่นปากหมาด่าผมทุกๆวันจนหูชาแล้วเอาแค่เจอด่าผมก็ไปไม่เป็นแล้วล่ะผู้ชายห่าอะไรปากหมาชะมัด

แต่ก็ใช่ว่าผมจะยอมแพ้ชะหน่อยผมมีเวลาอีกตั้งสองเดือนที่จะต้องกำจัดความหื่นของไอ้คุณชายนี่ให้ได้ถึงไม่ได้ก็ต้องได้แหละเพราะรับเงินเดือนพ่อเขามาแล้วถ้าไม่ติดว่าเงินเดินเยอะผมไม่ทำหรอกนะเห้อ!!

"มองหน้าทำส้นตีนอะไร!"ไอ้ห่าปากหมาจุง!

"เปล่าครับ"ใครจะอยากมองกันล่ะ หน้าตาก็ออกจะหื่นปานนั้น

คิดว่าตัวเองน่ามองมากมั้ง!

ผมชื่อโดม

มีแต่คนบอกว่าผมหื่น....ตรงไหนวะ!

ผมก็แค่รักในเสียงคราง

หลงใหลใน108กระบวนท่า

ชอบกลิ่นกายตัวเองเวลาเหงื่อออกตอนเล่นเซ็กนี่มันผิดนักเหรอ ใครๆก็เป็นเถอะ!

มีพ่อเป็นคนรวยมีแม่เลี้ยงเป็นกระ.....กระอะไรก็ช่างหัวมันเถอะมันไม่สำคัญกับผมหรอกแล้วตอนนี้ผมยังมีอีกเรื่องที่มันทำให้ผมหงุดหงิดอยู่นี่สิ

พ่อก็รู้ว่าผมเกลียดกาแฟ เกลียดแม้กระทั้งคนที่ใช้ชื่อของมันแต่ก็ยังส่งคนรับใช้เป็นไอ้เด็กแว่นหน้าตาน่าเกลียดคนนี้มาให้ผมอีก!!

ไม่รู้จะส่งมันมาทำไมวันๆไม่ทำห่าอะไรนอกจากไปเรียนพอเลิกเรียนกลับมามันก็มาไลฟ์สดขายของของมันไปเรื่อย..

"แดกข้าว!"ข้าวก็ต้องหาให้มันกินจานก็ต้องล้างเองเพราะมันบอกว่ามันไม่ว่าง!!!

สรุปว่าจ้างมันมาเพราะอะไรก็ยังไม่รู้เลย!!

"ครับคุณชาย~"ดูเสียงมันตอบรับสิเสียงยังกะ…

"ส้นตรีน!!"

อย่าคิดว่าผมจะนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกับมันนะเหอะไม่มีทางหรอกก็แค่ผมเป็นคนใจดีทำอาหารเผื่อหมาเฝ้าบ้านเฉยๆก็แค่นั้นเอง...