รายละเอียด
สวัสดีครับผมชื่อยาสุโอะ อูจิวะ อายุ 25 ปี เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ตอนนี้ผมกำลังเดินอยู่บนข้างทางเเบบไร้จุดหมายเเลัวทำไมผมต้องเดินเเบบไร้จุดหมายหรอ ก็เพราะผมโดนเตะออกห้องเช่านะสิ! งานก็ตกเเฟนที่อยู่ด้วยกันมา 7 ปี ก็นอกใจเเม่งชีวิต!! ผมทำให้เธอทุกอย่างงานบ้านก็ทำให้อาหารก็พาไปกินแต่ของเเพงๆดีๆเพราะ(คำว่ารัก) พาเธอไปเที่ยวทุกที่ ที่เธออยากจะไป เเต่คุณรู้ไหมตอนเธอบอกเลิกผม เธอบอกยังไงเธอว่าผมมันโง่ผมเจอคำนี้หัวผมมันว่างเปล่าเลยล่ะ เเลัวผมกับเธอก็เลิกกัน ผมก็กลายเป็นไอ้พวกเก็บตัว ไม่ทำไรสักกะอย่าง นอนกินเงินเก็บที่ผมคิดไว้ว่าจะเอามาใช้กับงานเเต่งงานกับเธอไปวันๆ เเลัวมันก็หมดลง ผมก็โดนเตะออกจากห้องเช่ากลายเป็นพวกไร้บ้าน 5555 เย้ดีจริงๆชีวิต55555 เเล้วขณะที่ผมกำลังเดินข้ามทางม้าลาย ที่สี่เเยกผมหันไปเห็นคนขับรถ6ล้อที่กำลังหลับใน 555 ชีวิตกูเเม่งดีจริงๆครับผม เเล้วในตอนนั้นเองที่ทุกอย่างก็กำลังจะดับลง ผมในตอนนั้นก็ได้ทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้ กูยังซิงอยู่นี่ว่า เเลัวทุกย่างก็ดับลง เป็นไอ้โง่ที่ตามผู้หญิงจนตัวตาย ที่ไม่เข้าใจความรักที่แท้จริง
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่แต่งขึ้นมาเอง มิใช่นิยายแปล