โหด! เร่าร้อน! รุนแรง! คือคำจำกัดความของเมฆวัฒน์...
ร่างหนาทรุดตัวลงทาบทับลำตัวอวบอิ่มขาวผ่องอย่างเหนื่อยอ่อน เช่นเดียวกับคนตัวบางที่นอนนิ่งหายใจสะท้านกับความหฤหรรษ์ที่เพิ่งผ่านไปหมาดๆ และปล่อยให้ฝ่ามือแข็งแกร่งลูบไล้ไปทั่วท่อนแขนกลมกลึงก่อนจะเลื่อนขึ้นมาปัดผมยาวสลวยยุ่งเหยิงออกจากใบหน้า หญิงสาวจึงหลับตาเมื่ออีกฝ่ายก้มลงประทับจุมพิตหน้าผากนูนด้วยความอ่อนโยน
แต่แล้วความสุขจนแทบสำลัก กลับถูกลบล้างด้วยคำพูดเยาะเย้ยถากถาง พร้อมกับร่างหนาที่ถอยห่างอย่างไม่รู้สาเหตุ
“เธอออกไปได้แล้ว! ฉันจะนอน!”
เนื้อตัวที่อ่อนระทวยอยู่เมื่อครู่ชาวาบหัวใจกระตุกวูบ ดวงตากลมโตเบิกมองเขาอย่างเจ็บปวด แต่ชายหนุ่มกลับถอยไปนอนแผ่หลากลางเตียงอย่างไม่ยี่หระและสนใจในสภาพของตนเองสักนิด!
เขาหลอกหล่อน! คนเลว และหล่อนก็ปัญญาอ่อนหลงเชื่อคิดว่าเขาจะใจอ่อน สมแล้วที่เขาจะทำราวกับหล่อนไร้ค่า! หล่อนช่างใจง่ายและใจอ่อนเสียจริงๆ แค่เขาอ่อนโยนเข้าหน่อยก็ลืมสิ่งที่เขาทำกับหล่อนแทบปางตายเสียแล้ว แล้วเป็นไง? สมน้ำหน้านัก!!
“พี่สันต์!”
ขานชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือแหบพร่า แต่มุมปากคนฟังกลับหยักยกเยาะเย้ย
“ออกไปได้แล้ว แต่ยังไงก็ขอบใจนะ ที่ช่วยทำให้ฉันสบายตัวขึ้น!”
ริมฝีปากสีเข้มผุดยิ้มที่มุมปากในขณะที่หญิงสาวกำมือแน่น ดวงตาแดงก่ำน้ำตาคลอ นึกเจ็บใจตัวเองนัก
ดี! ในเมื่อเขาทำกับหล่อนเหมือนไม่มีชีวิตจิตใจ หล่อนก็จะทำตัวเหมือนคนไร้หัวใจเช่นกัน!
ร่างบางทรงลุกขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะก้าวขาเรียวยาวลงไปยืนเด่น อวดนวลเนื้อเปล่าเปลือยทั่วเรือนร่างอย่างไม่คิดจะแคร์สายตาเช่นที่เขากระทำต่อหล่อน หญิงสาวข่มความอายเอาไว้ให้มิด ทั้งยังสั่งตัวเองว่าต่อไปนี้อย่าได้แสดงความอ่อนแอและความรู้สึกเจ็บปวดให้เขาได้เห็นอีก
ในเมื่อเขาชิงชัง หล่อนก็จะเฉยชา...
ฝากผลงานเร่าร้อนเรื่องนี้ด้วยนะคะ เรื่องนี้เลิฟซีนจัดหนักค่ะ ใครไม่ชอบผ่านได้เลยนะคะ
คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มีบทล่อแหลมหลายฉาก จึงไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชน