“หมายไปจัดการตามที่กูบอก แล้วพามันมาที่ปางช้าง กูจะดูหน้าไอ้คนขี้โกงซ่ะหน่อย” พ่อเลี้ยงมาร์ค แห่งเมืองเหนือเจ้าของไร่ชา สั่งลูกน้องคนสนิท หลังจากที่ได้รับสาร จากน้องชาย ที่มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง

”มึงคิดว่ามึงเป็นใคร ถึงกล้ามาเหยียบจมูกคนอย่างกู นี่กมึงคิดดีแล้วใช่ไหม” โก้ ลูกชายกำนันผู้ไม่เคยยอมใคร เอ่ยถามแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

”ถ้ากูไม่แน่จริง กูคงไม่เข้าถ้ำเสือ” หมายตอบ

”งั้นมึงได้เจอดีแน่”

เปรี้ยง!!

เปรี้ยง!!

ฟิ้ว~

”พวกมึงจัดการงานที่พ่อเลี้ยงสั่ง ให้เรียบร้อยกูจะพาไอ้ตัวนี้ไปที่ปางช้าง” หมายสั่งลูกน้องที่เอามาทำงานด้วย

.

.

.

”คนอย่างกูฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ แน่จริงมึงฆ่ากูซิ”

”มึงได้ตายสมใจแน่ แต่ไม่ต้องห่วงคนเลวอย่างมึง ตายไปก็รกนกรก เขาเปล่าๆ สู้อยู่ให้กูดัดสันดานมึงก่อน ถ้าดัดไม่ได้จริงๆ มึงได้ตายอย่างที่มึงต้องการแน่ๆ”