ในยุคอะโพคาลิปส์ กานตนา เอเชอรี่ (72 ปี เป็นทรานส์ และเป็นไบเซ็กชวล) ตัดสินใจจบชีวิตด้วยการสละร่าง ส่งคลื่นสมองตัวเองลงไปในโลกเสมือน หรือก็คือโลกในมิติที่ต่ำกว่าเพื่อใช้ชีวิตอย่างที่ฝัน เธอ...หรือเขา ได้พบความน่าอัศจรรย์ใจของการเป็นผู้มาเยือนจากมิติที่สูงกว่า ได้รับรู้ความรู้สึกของการอยากมีชีวิตอยู่ ได้พบความเลวร้ายอย่างถึงที่สุดที่มนุษย์ทำได้ ได้พบความสวยงามอย่างที่ในโลกแห่งความจริงไม่อาจจะหาได้เจอ แม้ว่าจะตัดสินใจว่าเต็มใจจะตายและไม่เสียดายชีวิต แต่บางครั้งความผูกพันธ์กับเหล่าดาต้าในรูปของสิ่งมีชีวิตก็ทำให้เธอรู้สึกถึงไฟที่มอดดับไปในชีวิตหลายร้อยปีอย่างคาดไม่ถึง

แต่ความสุขอยู่ได้ไม่นานเมื่อ ไวรัส เริ่มแพร่กระจายกัดกินโลกเสมือนจริงแห่งนี้ไปทีละน้อย อดีตพลทหารราบกานตนาจึงต้องติดต่อศูนย์พักพิงสุดท้ายที่ส่งเธอเข้ามาที่นี่โดยด่วน ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้ตายอย่างสงบสุข

คนตายจึงต้องกลายเป็นไวรัสเสียเองเพื่อทำลายไวรัสตัวจริงที่นั่งหน้าโง่สลอนเป็นตัวเป็นตนอย่างน่าแปลกใจ

[ฉันตายแล้ว แต่ต้องมาทำงานนอกเวลาอีก ฉันควรจะคิดเงินเดือนพิเศษนอกเหนือเงินบำนาญไหมคะ? รอคำแนะนำจากชาวพันทิปอยู่ค่ะ]