ลงในเว็บถึงตอนส่งท้ายนะคะ ไม่มีตอนพิเศษ

สำหรับอีบุ๊กจะมีตอนพิเศษ 2 ตอนค่ะ

คุณรักเด็กไหมครับ? ถ้าคุณรักเด็ก เราคือพวกเดียวกัน ทาสรักเด็ก . . “พี่จ๋า...” น้องเรียกผมเสียงแหบแบบคนไม่สบายหน้าตาซึมไปเลย

“พี่เคยบอกว่าให้เรียกอะไร”

“พี่นลจ๋า”

เจ้าเด็กนี่ชอบเรียกพี่จ๋าไปทั่ว เห็นใครโตกว่าก็เรียกพี่จ๋าไปหมด ผมไม่ต้องการเหมือนคนอื่นจึงบังคับให้เติมชื่อตัวเองไปด้วย

ผมแกล้งทำหน้าบึ้ง เจ้าตัวเล็กเห็นจึงรีบลุกนั่งยืดตัวมาตรงหน้าผม

“พี่นลจ๋าอย่าโกรธน้อง จุ๊บน้องหน่อย ทำไมไม่จุ๊บ อย่าโกรธน้องน้า” น้องจับหน้าผมเอาไว้แล้วไล่งับปากล่างผมอย่างไม่รู้ความ

ผมหลับตารับสัมผัสนุ่มละลายใจ น้องแม่งโคตรน่ารัก ผมอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ อยากกอดรัดร่างนุ่มนิ่มของน้องเรนทั้งวันทั้งคืน

“พอเลยไอ้ตัวเล็กไม่ต้องมาอ้อน เอานี่ไป...พี่เพิ่งเก็บจากถังขยะมาให้” ผมหยิบดอกมะลิช่อน้อยข้างหมอนให้เจ้าของริมฝีปากนุ่ม กลายเป็นว่าเด็กน้อยจูบผมจนน้ำลายเต็มหน้า

“ขอบคุณพี่นลจ๋าฮะ” ดวงตาสีดำเหมือนเม็ดลำไยจ้องผมเหมือนลูกหมามองเจ้านาย ปากเล็กเป็นมันวับด้วยน้ำลายของตัวเองเมื่อครู่

ผมก้มหน้าลงไปหาน้องอย่างเผลอไผล ก่อนจะชะงักเมื่อริมฝีปากของเราห่างแค่นิ้วกั้น ใจเต้นไม่เป็นส่ำเหมือนกำลังอยู่กับสาวสวยอกตู้มยังไงยังงั้น

มันชักไม่ธรรมดาแล้วนะโว้ยไอ้นล!