แม้เวลาจะผ่านไปนานแล้ว แต่ณิชายังไม่อาจลืมเรื่องราวทั้งหมดได้ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองเดือนก่อนทำให้เธอเอาแต่แยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนของเธอ แม้ในวันพบปะสังสรรค์ต่างๆ เธอก็มักจะหาข้ออ้างมาแก้ต่างกับเพื่อนเสมอ เธอยังทำใจไม่ได้ที่ศุภกฤตแฟนหนุ่มของเธอ ซึ่งในตอนนี้ได้กลายเป็นอดีต ไปคบหากับเพื่อนสนิทของเธออย่างพิมพ์ลดา ทั้งที่ทั้งสองคนใกล้ชิดกับเธอและเป็นคนที่เธอไว้ใจ แต่เขากลับไปแอบมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเพื่อน ตั้งแต่ตอนไหนเธอเองก็ยังไม่รู้ พอรู้ตัวอีกทีก็ในวันที่เขาขอยุติความสัมพันธ์กับเธอ

ณิชามองออกไปนอกหน้าต่างของเครื่องบินเห็นกลุ่มเมฆมากมายที่ลอยในอากาศ ความว่างเปล่าเข้าครอบงำความคิดของเธอ เธอเอนตัวพิงพนักที่นั่งและหลับตาพริ้ม อีกไม่กี่นาทีเครื่องบินจะแลนด์ดิ้งลงที่ท่าอากาศยานนานาชาติหาติใหญ่ ซึ่งที่นั่นเป็นบ้านเกิดของเธอ เธอเลือกจะกลับมาใช้เวลาของวันหยุดที่นี่เพื่อที่จะหนีการพบปะกันของเพื่อนๆ และความวุ่นวายในเมืองหลวง นานเหมือนกันที่เธอไม่ได้กลับมาที่แห่งนี้