ระหว่างเราคือ...???

“ลองคบกันดูไหมล่ะ”แล้วเค้าก็พูดในสิ่งที่ผมไม่ได้คาดคิดมาก่อน บอกตรงๆว่าถึงแม้ผมจะทำใจมาแล้วว่ายังไงเค้าก็คงไม่ชอบผม แต่ในส่วนลึกแล้ว ผมก็ยังคงมีหวัง แม้จะเป็นความหวังอันน้อยนิดก็เถอะ

แต่พอผมมาได้ยินเค้าพูดแบบนี้ ผมกลับไม่รู้สึกยินดีสักนิด ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม ทั้งที่ถ้าเค้ามาบอกแบบนี้ผมควรจะยินดีไม่ใช่หรือ แต่ทำไม ทำไมกัน ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เหรอ ที่ผมเฝ้ามองมานาน จากความเป็นเพื่อน จนความห่วงหาและอาทรได้แปรเปลี่ยนไป และมีคำว่ารักเพิ่มเข้ามา

“คิดดีแล้วเหรอ”ผมถามออกไปเสียงเรียบพร้อมกับจ้องมองลึกลงไปในดวงตานั้น ผมไม่เข้าใจว่าเค้าจะทำแบบนี้ทำไม ผมมั่นใจว่าเค้าคงไม่ได้รักได้ชอบผมแน่นอน คงด้วยเพราะเหตุนี้ผมเลยไม่รู้สึกยินดีที่เค้าจะมาคบกับผม

เค้าพยักหน้ายืนยัน แต่ผมยังคงเต็มไปด้วยความข้องใจ สงสัยว่าคนตรงหน้านี้กำลังคิดจะทำอะไรอยู่