"เราเลิกกันเถอะ อันว่ามันไม่ใช่เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเถอะนะ" หญิงสาวร่างบางหน้าตาหน้ารักเอ่ยออกไปด้วยสายตาสับสน

"ฉันยังทำไม่ได้ ขอเวลาสักพักแล้วกัน” ร่างสูงที่ยืนนิ่งเป็นรูปปั้นพูดออกมาพร้อมสรรพนามที่เปลี่ยนไป สายตาที่ดูเฉยชาไร้ความรู้สึกนี้ที่เธอพยายามสร้างมันขึ้นมา สายตาเย็นชาที่ดูเศร้าสร้อยเหลือเกิน

“อันขอโทษนะนิล หวังว่านิลคงรักษาสัญญา อันยังเหมือนเดิม เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ” ร่างเล็กจับมือเย็นเฉียบของอีกคนก่อนเอ่ยคำขอโทษและเดินจากไป ร่างสูงยืนมองแผ่นหลังของคนใจร้ายที่ค่อยๆห่างออกไปเรื่อยๆ หยดน้ำตาไหลรินออกมาจากสองตา