“ข้าวตัง”

“คะ  คุณปลัดต้องการข้อมูลอะไรเพิ่มเติมหรือเปล่า  ตังเตรียมไว้เพียบเลย  มีทั้งพืชประจำถิ่น พืชเศรษฐกิจ หรือจะเป็นพืชแปลก หายาก ก็มีนะคะ”

“ชอบจริงๆ เลยนะเรื่องต้นไม้เนี่ย”

“ใช่แล้วค่ะ ข้าวตังเนี่ยแหละค่ะ ค. คน รักต้นไม้ ตัวจริง รักหมดหัวใจเลย”

“รักต้นไม้ มันก็ดีอยู่นะ แต่ถ้ารักหมดหัวใจนี่ ก็ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่"

"ทำไมเหรอคะ ตังรักต้นไม้ จนหมดหัวใจไม่ได้เหรอคะ"

"ก็ถ้ารักหมดใจไปแล้ว แบบนี้ ก็ไม่เหลือพื้นที่หัวใจไว้ให้รักอย่างอื่นเลยล่ะสิ”

“อืม แล้วคุณปลัด อยากให้ตัง รักอะไรเพิ่มเติมอีกเหรอคะ”

“ก็ ก็อย่างเช่น ว่า...”

"ปลัด!!

ปลัดอยู่ข้างบนมั๊ยครับ !! มีเรื่องด่วนแล้วครับ!! ปลัดดดดดดดดด!!"

"ข้าวตัง สงสัยชาวบ้านมีเรื่องด่วน ฉันไปก่อนนะ"

"เดี๋ยวสิคะ คุณปลัดยังไม่ตอบคำถามที่ข้าวตังถามไปเลยนะคะ"

"อ้าว ก็เมื่อกี๊ไง ไม่ได้ยินเหรอ"

"คะ? ได้ยิน ได้ยินอะไรคะ ปลัดยังไม่ได้ตอบอะไรเลย"

"ก็มีคนอื่นตอบให้แล้วไง แต่ถ้าเธอจะไม่ได้ยิน ฉันก็ช่วยไม่ได้นะ"

"งื้อออออ ได้ยังไงอะคะ ปลัดพลอยชอบใจร้ายกับข้าวตังอยู่เรื่อยเลย ตังอยากรู้นี่นา ว่า ตัง ควรจะเผื่อพื้นที่ในหัวใจไว้ให้อะไร หรือว่า ให้ใคร...

"ปลัดดดดดดดดดดด!!!!"