36.00
ราคาของทุกตอน ไม่รวมตอนที่เคยซื้อไปแล้ว
รายละเอียด
บทที่ 1
ลำนำ”ลูกเตี่ย”
o เตี่ย”เจ้าตวง แซ่ลิ้ม” พ่อพิมพ์ฉัน
ท่านขยัน การงาน หมั่นเสาะหา
ตั้งแต่น้อย ด้อยฐานะ กำเนิดมา
เป็นพ่อค้า หาบเกลือขาย ในแดนดิน
o อากงชื่อ “ซิ่วเส็ง” เก่งดังว่า
ส่วนอาม่า “โห่วเจียว” เชี่ยวชาญศิลป์
เรื่องต้มเกลือ ทำจากน้ำ ใต้พื้นดิน
การทำกิน ใครไม่สู้ รู้ทั่วไป
o พี่น้องเตี่ย เป็นผู้ชาย สามนายนั้น
”เฮี้ยงเจ๋า”ท่าน ก็คือ ชื่อพี่ใหญ่
อีกท่านชื่อ ”แหม่อั๊วะ” รองลงไป
เตี่ย”เจ้าตวง” คนสุดท้าย ใน”ลิ้ม”กุล
o โผวเหล่งเอ๋ ถิ่นกำเนิด เกิดเชิงเขา
ที่แคแจ่ หออั่งเถ๊า เหล่าหนั่งปุน
เป็นหมู่บ้าน ไม่ใหญ่โต ของเกี๋ยซุน
ที่อบอุ่น อยู่กันมา แต่ช้านาน
o เตี่ยเป็นจีน เตี่ยวจิวนั้ง ครั้งกำเนิด
ปีสองสี่ หกสามเกิด ในถิ่นฐาน
บันทึกไว้ มีหลักฐาน เป็นตำนาน
เกณฑ์ทหาร ปีแปดสี่ หนีมาไทย
o มาด้วยกัน ทั้งสามคน ไม่ทนอยู่
“โตมารู” เรือยนต์จาก แผ่นดินใหญ่
พาหนะ ที่หลบหนี มาเมืองไทย
เก้าวันได้ ก็ถึงฝั่ง ครั้งนั้นมา
o สามพี่น้อง ถึงเมืองไทย ก็ย้ายแยก
เตี่ยคนแรก ทำสวนผัก ปลูกขิงข่า
อยู่บางซื่อ ได้สามปี ก็ขอลา
เก็บเงินมา สี่ร้อยได้ ใช้ทำทุน
o เบิกสวนใหม่ ที่บ้านแพ้ว แถวสองห้อง
เช่าที่ของ “ลุงพัง” ยังเกื้อหนุน
“กำนันล้วน ศรีสุวรรณ” ท่านการุณย์
คอยอุดหนุน ทำสัญญา ราคากัน
o เตี่ยทำสวน คนเดียว เปลี่ยวอุรา
ทบทวนว่า จะหาคู่ ตุนาหงัน
พบแม่”ชม จันทร์คณา” ขอแต่งงาน
ไม่นานวัน ก็มีลูก ผูกสายใย
o ทำสวนผัก ผลไม้ สิบสี่ปี
เจ้าของที่ บอกเลิก สัญญาได้
เตี่ยจึงย้าย ครอบครัว มาแสนไกล
พระประแดง เช่าบ้านใหม่ ไว้อยู่กัน
o ที่สิบเจ็ด สิงหาคม ปี่หนึ่งหนึ่ง
เป็นวันซึ่ง อำลาสวน ชวนโศกศัลย์
ทุกคนร้อง เสียงปะปน ระคนกัน
จำวันนั้น ได้ดี หลายปีมา
o เขตบางครุ ซอยทอผ้า มาอยู่ก่อน
ซุกหัวนอน เป็นแห่งแรก “โกวเหลียง”หา
บ้านเช่าเล็ก หลังน้อยๆ ด้อยราคา
ทนอยู่มา ได้เกือบปี หนีวุ่นวาย
o เตี่ยอดทน ไม่งุ่นง่าน บ้านเช่าเขา
ซาลาเปา ขนมจีบ ถีบรถขาย
ส่งลูกเรียน เหนื่อยยาก ลำบากกาย
เตี่ยทนได้ เพื่อให้ลูก สุขทุกคน
o ครั้นต่อมา ได้ย้ายบ้าน ถิ่นฐานใหม่
เป็นบ้านใหญ่ สองชั้นชิด ติด”ถนน
สุขสวัสดิ์” บางจากคือ แคว้นตำบล
สุขเหลือล้น คนให้เช่า เขาดีจริง
o ทำการค้า ปีต่อมา รุ่งเรืองใหญ่
ข้าวแกงขาย หลายหลาก มากทุกสิ่ง
แม่คนแกง พี่สาวขาย ดีจริงๆ
แต่ละทิ้ง เพราะเวลา มาเนิ่นนาน
o นับสิบปี ที่อยู่บ้าน ย่านบางจาก
เรื่องราวมาก หนักหนา มาประสาน
ทั้งเรื่องดี ไม่ดีปน พอประมาณ
ไว้เล่าขาน ตอนต่อไป ให้ท่านฟัง
o เตี่ยเก็บเงิน ซื้อที่ไว้ อาศัยอยู่
สุขสวัสดิ์ จัดสรรหมู่ หลายร้อยหลัง
เตี่ยปลูกบ้าน เท่าทีมี พอดีตังค์
ได้ประทัง ไม่ต้องเช่า เขาต่อไป
o จนสุดท้าย บั้นปลาย ในชีวิต
ฟ้าลิขิต เตี่ยเริ่มป่วย ด้วยโรคร้าย
ทั้งหัวใจ ความดัน รุมมากมาย
วาระท้าย ก็มาพราก จากลูกยา
o ยี่สิบสี่ มกรา ปีสี่ศูนย์
ลูกวายวุ่น สิบเอ็ดโมง ลงไว้ว่า
เตี่ยสิ้นลม จากลูกไป ไม่ทันลา
ลูกน้ำตา ไหลพลัน วันรัญจวน
o โอ้สิ้นแล้ว เตี่ยของลูก พ้นทุกข์โศก
วิปโยค หวั่นไหว ไม่คืนหวน
ขอเตี่ยจง ขึ้นสวรรค์ ชั้นสมควร
จบขบวน เรื่องราวย่อ พอประมาณ
o รายละเอียด หาอ่านได้ ในหนังสือ
“ลูกเตี่ย”คือ หนังสือ ที่สืบสาน
จดบันทึก อักษรไว้ เป็นตำนาน
เรื่องน่าอ่าน ชวนสนุก ทุกบทตอน
o โดยเฉพาะ ลูกครึ่งจีน ในถิ่นไทย
ควรใส่ใจ เพราะว่าเรา แทรกคำสอน
เป็นประวัติ อ้างอิงได้ ในบทตอน
จบคำกลอน ตอนต่อไป ให้ติดตาม
แดง เจดีย์
นักเขียนกวีมีไลค์
กรรมการสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย
๑ กรกฎาคม ๒๕๖๐