"ชีวิตคนเราก็เหมือนตัวโน๊ต มีขึ้นมีลง มีสูงมีต่ำ

ถ้าชีวิตคนเราไม่มีขึ้นลงเลยก็จะเปรียบเป็นทำนองเพลงที่น่าเบื่อ เพราะมันจะขาดสีสัน

และยิ่งความห่างของตัวโน๊ตไกลกันแค่ไหน มันก็ยิ่งน่าตื่นเต้นและท้าทาย"

"ผมไม่อยากเป็นเครื่องดนตรี"

"ทุกคนคือตัวโน๊ตต่างหาก เครื่องดนตรีที่บรรเลงชีวิตพวกเรา อยู่ในมือที่สูงกว่า"

"ผมไม่อยากเป็นแค่เสียง"

"ไม่ต้องห่วง....

ทุกคนล้วนเป็นบทเพลงอันไพเราะในชีวิตของตน ไม่ใช่แค่เสียงหรอก

พวกเราควรยินดี ที่ได้เป็นส่วนหนึ่ง"

"ไม่....ต้องไม่ใช่แค่นี้"

-------------------------------

สวัสดี ! นี้เป็นหนังสือที่คิดนานมากเลย ว่าจะจัดหมวดยังไงดี....อืม... สุดท้ายก็เลือกเป็นไซไฟละกัน

ซึ่งปลายทางมันก็อาจจะไม่ใช่แบบนั้น แต่เอาเถอะ ! ยังไงก็ต้องแนะนำหนังสือ เพราะทุกอย่างดูน่าสับสนไปหมด

ขอโทษทีนะ...คนเขียนมีปัญหาเรื่องการทำให้ทุกอย่างเข้าใจง่าย เพราะงั้นนี้อาจจะเป็นนิยายที่เข้าใจยาก....

และเต็มไปด้วยปริศนาที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องด้านใน ปริศนาเริ่มตั้งแต่ รูปประกอบ ชื่อและคำเกริ่นเพียงไม่กี่บรรทัด ที่ดูไม่เข้ากับหมวดหมู่ที่เลือกมา และไม่รู้ว่าต้องการจะสื่ออะไรกันแน่

อาจจะมีเพียงแค่คนสติฟั่นเฟือน หรือคนบ้าเท่านั้นล่ะมั่ง ที่จะเข้าใจหนังสือเล่มนี้

เคยเขียนนิยายมาหลายแนวมาก ทั้งรัก แฟนตาซี โรงเรียนเวทมนต์ สยองขวัญ สืบสวน หรืออีโรติก....น่าอายจัง

แต่ก็รู้สึกว่าไปได้ไม่สุดทาง เพราะพยายามตามกระแสมาตลอด อะไรดังหรือเป็นแรงบรรดาลใจ ก็เอามาเขียนเลย

แต่ไม่เคยเอาสิ่งที่เป็นของตัวเอง มาเขียนอย่างจริงจังสักที

จริงๆแล้วก็คิดว่านิยายเรื่องนี้ยังไม่มีชื่อจริงๆ แต่ชื่อที่เอามาใช้ตอนนี้ เป็นเหมือนส่วนหนึ่งของปริศนามากกว่า

ถ้าถึงจุดๆหนึ่งในตอนท้าย อาจจะใส่ชื่อจริงๆของนิยาย ลงไปในหน้าสุดท้ายของตอนจบ

ชอบเล่นเกมไหม? อยากให้การอ่านแต่ละตอน มันเป็นเหมือนเกม ที่เมื่ออ่านจบคุณจะย้อนไปดูคำที่รูปปก

แล้วลองแปลมันออกมา เพื่อหาความหมาย และลองเชื่อมโยงเรื่องราว คุณต้องเคี้ยวอาหารเอง

อย่างที่บอกไป...

คนเขียนมีปัญหาในการทำให้เรื่องราวต่างๆเข้าใจได้ง่าย เพราะงั้น....

ถ้าคุณอ่านไปเรื่อยๆ โดยไม่คิดตาม คุณจะไม่เข้าใจอะไรเลย

นี่ก็จะเป็นเรื่องราวขยะๆที่ไม่มีความหมายอะไรเลย เหมือนเด็กประถมที่กำลังเล่านิทานไร้สาระ

-----------------------------------------------