รายละเอียด
ในโลกนี้ไยมิใช่มีเรื่องราวอันแปลกประหลาดมากมาย ?
ความจริง จะให้เรียกสิ่งไหนเป็นเรื่องแปลก สิ่งใดเป็นเรื่องปกติ ใช่เป็นสิ่งอันนิยามได้ง่ายๆหรือ ?
สำหรับผู้คนที่เดินไปมา การขึ้นขี่อาชาควบขับไยมิใช่เป็นเรื่องแปลก แต่สำหรับคนผู้มีชีวิตหายใจเข้าออกอยู่บนเรือ การเดินทางเท้าใช่เป็นเรื่องประหลาดอันแสนมหัศจรรย์หรือไม่ ?
ดังนั้นแล้ว....สิ่งใดจึงควรเรียกว่า "ผิดปกติเล่า" ?
บางทีสิ่งนั้นอาจไม่ได้มีหน้าตาผิดแปลก.... อาจเป็นสิ่งซึ่งพบเห็นทุกเมื่อเชื่อวัน อาจเป็นสิ่งที่เพียงท่านก้าวไปและมองสบเงาสะท้อนในคันฉ่องก็อาจพบพาน
อาจเป็นเพียงภาพวาดที่คล้ายไม่มีสิ่งใดแปลกใหม่ แต่สำหรับผู้สามารถ....ย่อมมองเห็นยิ่งกว่าหนึ่งภพในหนึ่งภาพ
อาจเป็นเพียงม้วนอักษรม้วนหนึ่ง ที่ซุกซ่อนตัวตนอยู่ท่ามกลางม้วนอักษรอื่น หากแท้จริง....สามารถนำพาไปสู่อีกโลก...หรือมากกว่าหนึ่งดินแดน
หรืออาจเป็นเพียง....โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง
*** "โรงเตี๊ยมไม่ปกติ" คือชุดเรื่องสั้นร่วมกันเขียนของนักเขียนหลายท่าน เขียนเป็นเรื่องราวเล่าถึงแต่ละบุคคลที่อาศัยในโรงเตี๊ยมซึ่งต่างมีความเป็นมาอันแปลกประหลาดหรือแม้แต่ปกติจนดูเหมือนไม่ปกติ โดยจะแบ่งแยกเป็นหลายเล่ม ดังนั้นเมื่อเรื่องเล่าของผู้หนึ่งมาถึงจุดหนึ่ง จึงเว้นจบบทของคนผู้นั้น ไปยังเรื่องของผู้อื่นชั่วคราว จากนั้นค่อยมาเล่าต่ออีกครั้งในเล่มใหม่
ดังนั้น เรื่องของบางคนคล้ายจะจบห้วน มีปริศนาที่ยังไม่เฉลย นั่นเพราะยังมีต่อในเล่มต่อไปนั่นเองค่ะ***