คำมั่น สัญญา ริษยา อาฆาต ก่อเกิดให้พวกเขา กลับมาบรรจบพบเจอกันอีกครั้ง ในชาติภพสุดท้าย จ้าวกันต์มณี อดีตพระมเหสีใน องค์ยุพราชนาคินทร์ พญานาคผู้ปกครองลุ่มแม่น้ำโขง พระนางถูกใส่ร้าย จนถูกลงโทษประหารชีวิต ต้องจบชีวิตในความผิดที่พระนางมิไม่ทำ ความผิดหวังทำให้พระนาง ตั้งจิตอธิษฐานสุดท้ายก่อนจะสิ้นลมหายใจ

" .....อันตัวข้า ขอตั้งจิตอธิษฐาน
สายน้ำโขง ขอช่วยเป็นพยาน
หากตัวข้านี้มิ ผิดจริง ดังเช่นถูกกล่าวหา
หยาดโลหิตที่ไหลรินออกจากตัวข้า จงเป็นสีขาวบริสุทธิ์
เปรียบดังน้ำนมวัว ที่ไม่มีสิ่งอื่นเจื่อปน
ขอให้ไหลขึ้นสู่ท้องนภา มิหยดลงธรณีที่เหยียบย่ำข้าสักหยดเดียว!!

ความจริงที่พระองค์ได้พึ่งประจักตรงหน้า สร้างความปวดร้าวไปทั่วพระวรกาย องค์ยุพราชนาคินทร์ จับจ้องใบหน้ามนที่กระอักโลหิต พระเนตรกลมโตไร้แววแห่งความเสน่ห์หาดังเช่นกาลก่อน มีเพียงความว่างเปล่าสะท้อนในพระเนตรของพระนาง จ้าวกันต์มณีเอ่ยวาจาที่สะเทือนไปทั่วในฤทัยของพระองค์อีกครั้ง

" ...กรรมใดที่ทำร่วม...กันมา ตัวข้าขออ...โหสิกรรมให้แด่ท่าน"
และหาก....ตัวข้านี้ ยังพอมีบุญ....วาสนา
เกิดภพกาลหน้า ขอเข้าสู่ร่ม....กาสาวพัสตร์ มิหวนคืน...."

เปรี๊ยะ!!!! สิ้นคำอธิษฐานสุดท้ายของ จ้าวกันต์มณี ฟ้าดินราวกับเป็นพยานในจิตสุดท้ายของ นางนาคน้อยที่ยืนหยัดในความซื่อสัตย์ของตน จนลมหายใจสุดท้าย

ความปวดร้าวสะเทือนไปทั่วฤทัยของพญานาคผู้เป็นใหญ่เหนือนาคีทั้งปวง องค์ยุพราชนาคินทร์ ลั่นวาจา สะเทือนฟ้าดิน

" ไม่ว่าจักกี่พบ กี่ชาติ พี่ก็จักขอตามหา จ้าวกันต์มณี ยอดฤทัยรักของพี่ทุกชาติไป...ต่อให้ต้องแหกกฏฟ้า หรือสะบั่นนรก ตัวพี่นี้จักยอมทำทุกทาง!!! "