โลกของชายคนหนึ่ง

ชายผู้ซึ่งมีร่างผอมเกร็ง ใบหน้ากร้านแดด ยับย่น มีหนวดและเคราขาวแทงออกมาหร็อมแหร็ม ดวงหน้าแบนเหมือนจะยิ่งทำให้ดวงตาจมลึกลงไปมากเกินควร สันจมูกเป็นส่วนที่เล็กที่สุดบนใบหน้า ริมฝีปากเขียวคล้ำและเส้นผมที่หงอกประปรายยาวขยุกขยุยระเรี่ยปิดลำคอ เขามักเสยผมขึ้นเพื่อจะเก็บมันไว้ ให้เหน็บติดอยู่กับใบหู

เขาใส่กางเกงเก่าคร่ำ ปล่อยลำตัวให้เปลือยเปล่าดังสีของสนิมเหล็กที่สะท้อนหยาดเหงื่อมันวาว

เช่นเดียวกับสีของแววตา ที่มีแววของความใฝ่ฝันและเจนโลก

...ที่ลึกลงไป

นั้นคือ อดีตที่ถูกกักขังอยู่ภายใน

และ ความอ้างว้างโดดเดี่ยว...