อุทิศ เหมะมูล ถึง เพลงที่เธอให้แปลยังไม่เสร็จ

ใช้เวลาช่วงเช้านี้กับรวมเรื่องสั้น เพลงที่เธอให้แปลยังไม่เสร็จ ของ ภู่มณี ศิริพรไพบูลย์ แบบม้วนเดียวจบ 6 เรื่องสั้นเกี่ยวกับการเปลี่ยนผ่านช่วงวัย ให้อารมณ์ว่างโหวง เปราะบาง ในมวลเรื่องสั้นแต่ละเรื่องที่นำเสนอ ถ่ายทอดสภาวะแห่งวัยหนุ่มสาวได้จับใจ ความรวดร้าว ปวดหนึบ สถานการณ์ต่างๆ ที่เลือกใช้ในเรื่องไม่ถือว่าใหม่ แต่ก็ทำได้ดีในการคัดเลือกมุมมอง เหตุการณ์ฝังจำ ก็คล้ายๆ กับภาพถ่ายใบหนึ่ง บรรจุภาวะแตกร้าวของใครบางคนไว้ เป็นสภาวะของคนหนุ่มสาวที่จำต้องพบผ่าน ประสบการณ์นั้นกรีดบากเป็นรอยแผลไว้ในชีวิต ติดตัวติดใจตลอดไป ในวันสงบเงียบ ภาพต่างๆ วูบไหวให้ใคร่ครวญ อ้อยอิ่ง และดื่มด่ำ

บรรดาเพลง หนัง และรายนามนักเขียนที่ถูกใส่เข้ามา ในอีกระนาบหนึ่ง ก็สะท้อนความต้องการของตัวเรื่องสั้นแต่ละเรื่องเองด้วยว่า จะทำให้มันเป็นเพลงเพลงหนึ่ง หนังสักเรื่องหนึ่ง หรืออุ่นไออยู่ในงานเขียนของนักเขียนที่ถูกใส่เข้ามา ในฐานะที่ตัวเรื่องสั้นให้ค่าเป็น ‘โมงยามคลับคล้าย’ ทั้งหนังและเพลง และภาวะจำเพาะของงานเขียนที่ถูกอ้างถึงนั้นๆ

มีภาวะความตาย สูญเสีย แตกสลาย และวิงวอนขอเริ่มต้นใหม่อยู่ในทุกเรื่องสั้น แต่ก็สะเทิ้นสะท้านเพราะรู้ว่าโมงยามเหล่านั้นได้เลยผ่าน หลุดมือไปสู่อดีตเสียแล้ว